Het is weekend en om zeven uur in de ochtend word ik wakker gemaakt door mijn moeder. Met nog slaap oogjes zoek ik mijn badpak uit en vul een kinderrugzakje voor een dagje urenlang tutten onder de zon samen met mijn moeder. Ons jaarlijks moeder – dochter uitje naar de zee is weer aan de beurt en ja dat betekent voor ons vroeg opstaan aangezien we vanuit het bossige Brabant richting zee rijden met een onvermijdelijke file in het vooruitzicht.
Ik ga naar zee en neem mee…
Ondertussen was mijn moeder al een half eerder op om een ontbijtje en lunchpakketje voor ons klaar te maken en aan de algemene dingen te denken als ‘Hebben we genoeg badhanddoeken mee? Water? Leesvoer? Zonnebrand? Zonnebril? Moet ik nog tanken van tevoren?’
Iets waar je als klein kind nog allemaal lekker niet mee bezig hoeft te zijn. In mijn tas zit een boek, een Donald Duck, een walkman, een bal, hooguit een handdoek, moeders denkt aan de rest.
File, nou en?
Oke, acht uur, dan echt de deur uit, het zonnetje schijnt al volop, we hebben er helemaal zin in. Een dagje strand is voor ons echt een dagje vakantie, de zee zien, ruiken en voelen is voor ons bijzonder want dit maken wij niet dagelijks mee. De auto starten en ja na een half uurtje lekker in de file. Maar dat deert ons niet, we hebben elkaar, ik lees voor aan mijn moeder met verschillende stemmetjes.
Na 2 uur zie ik dan eindelijk op de blauwe bordjes de plaats van bestemming aangegeven, ik hoor de zeemeeuwen al en ik ruik de zee. Hup meteen schoenen uit en eelt op je blote voeten kweken door de hete stenen waar je meteen op loopt. Je kan je voorstellen dat de tijd voor een kind vele malen langzamer gaat dan voor een volwassene. Dus voor mijn gevoel moesten we eerst nog een half uur lopen vanaf de parkeerplaats voor ik pas het echte strandzand onder mijn voetjes ging voelen.
Het vakantiegevoel
Meteen een ijskraam, maar ijs moesten we verdienen. Later op de dag pas. Eerst goed plekje zoeken, strandlaken neer en uitrusten maar. Zonnen, de zee in om af te koelen, weer lekker opwarmen, opnieuw elkaar insmeren, omdraaien, handdoek draaien. Boekje lezen, naar de meeuwen en de zee luisteren. Elkaar leuke dingen vertellen. Licht zandkorrels voelen in je gezicht door een windvlaagje. Als ik op mijn buik lig ga ik altijd met mijn tenen in het zand graven tot ik bij het koelere en vochtigere gedeelte kom. Beetje slapen en wakker gemaakt worden door moeders. Tijd voor de lunch. Zand op je boterham, toch smaakt het heerlijk want we hebben honger en het hoort erbij. Limonade drinken en verder genieten van deze prachtige zomerdag.
Haren vlechten
Weer een hele poos later, het begint lichtjes af te koelen, tijd voor die lekker trui. Gelukkig heeft mijn moeder daaraan gedacht. Het is ook tijd om schelpjes te zoeken. Mama roept me terug en gaat mijn haren vlechten. Een jonge man komt naar ons toe lopen en vraagt aan mijn moeder of hij een paar foto’s van mij mag maken. Hij is student van een kunstacademie en zal de foto’s naar ons opsturen. Moe en rozig nog even een welverdiend patatje en ijsje eten. De file terug maak ik niet meer mee want ik ben in dromenland en mijn vakantiedagje aan het afsluiten met een heerlijk bruin tintje en een gelukzalig gevoel. Dankjewel voor deze mooie herinneringen mama!
